مکان های دیدنی تبریز

تبریز، شهری بزرگ در منطقه آذربایجان است که به دلیل موقعیت مهمی که داشته، بخصوص قرار گرفتن بر سر جاده ابریشم، همواره مورد توجه بسیاری بوده و امروزه مکان های دیدنی تبریز مکان های تاریخی تبریز، بسیار زیاد باشند. جاهای دیدنی تبریز شامل بازار ها، کوهستان ها و ... میشود. همچنین در برهه ای از زمان بزرگان زیادی در این شهر بوده اند که باعث شده اکنون مکان های تاریخی و مقبره بزرگان در این شهر فراوان باشد.

بازار تبریز

این بازار یک کیلومتری در سال 1193 بر اثر زلزله کاملا تخریب شد. اما در اواخر حکومت زندیه و عصر قاجار توسط معماران ایرانی بازسازی شد. بازار تبریز نمونه بارز محیط تجارت و زندگی اسلامی است. چون تلفیقی از سازه های آجری به هم پیوسته، آرایش مغازه ها، تعداد زیادی مسجد و مدرسه و تیمچه، طاق های مرتفع و سراهای بازرگانی در آن به کار رفته است. بازار تبریز که از مکان های تاریخی تبریز محسوب میشود در میان عالی قاپو، مسجد جامع و مهران رود قرار دارد. این دو بخش بوسیله پل های چوبی که در امتداد راسته بازار قرار دارند، به یکدیگر متصل میشوند

معماری این بازار به صورتی است که اکثر تیمچه ها و سرا های بازار سه طبقه بنا شده اند. طبقه بالایی برای استراحت، طبق پایینی بعنوان انبار و طبقه میانی برای تجارت استفاده میشوند. همچنین راسته های اصلی توسط راسته های فرعی به هم متصل شده اند که در فضای خالی آنها تیمچه ها و سرا ها قرار دارند. محل تقاطع راسته ها را به صورت گنبد در آورده اند که زیباترین گبند، تیمچه مظفریه و بزرگترین آن گنبد تیمچه امیر است و تمامی این عوامل باعث شده اند که بازار تبریز از برجسته ترین جاهای دیدنی تبریز به حساب بیاید

مسجد کبود

مسجد جهانشاه، عمارت، مظفریه یا گوی مسجد (همان مسجد کبود به ترکی) در زمان قراقویونلوها در سال 870 قمری با ظرافت خاصی بنا شده. از زیبایی های آن میتوان به تنوع و ظرافت کاشی کاری، رنگ لاجوردی و فیروزه ای برای کاشی های معرق، طرح های زیبای هندسی و اسلیمی و استفاده از خطوط ثلث، نستعلیق و نسخ اشاره کرد که باعث تمایز با سایر مساجد شده که از این رو به آن فیروزه اسلام نیز گفته میشود. مسجد کبود در کنار مسجد خانقاه، صحن، کتابخانه مجموعه مظفریه را تشکیل میدادند که پس از زلزله سال 1193 از آن مجموعه فقط همین قسمت باقی مانده است. 

ارگ علیشاه

ارگ علیشاه با 700 سال قدمت، بلند ترین و قدیمی ترین دیوار تاریخی کشور میباشد و یکی از قدیمی ترین مکان های تاریخی تبریز محسوب میشود. شروع ساخت این بنا در سال 718 در هنگام وزارت علیشاه با هدف ساختن آرامگاه بزرگی در صحن مسجد علیشاه و توقف آن در سال 739 همزمان با فرو ریختن سقف بنا و مرگ علیشاه بود. این بنا که به گفته مورخان تنها بنای مرتفع تبریز بوده و از دور دست ها هم به راحتی قابل مشاهده بوده، در هر دوره کاربری متفاوتی داشته. مثلا در دوران قاجاریه حصاری دور آن کشیده اند و آن را به انبار غلات و مهمات نظامی تبدیل کردند که به همین دلیل از آن زمان به ارگ علیشاه تغییر نام داد.

موزه آذربایجان

از دیگر مکان های دیدنی تبریز، میتوان به موزه آذربایجان اشاره کرد. این بنا در زمینی به وسعت 2400 متر مربع و سه طبقه ساخته شده که پس از موزه ملی ایران، دومین موزه باستان شناسی کشور است. این مجموعه بیش از 12000 قطعه از اشیای قیمتی از تمام دوران را در خود جای داده که 2300 قطعه از آن به ثبت رسیده و بدلیل کمبود فضا، همه ی اشیای قیمتی در معرض دید نیستند. در طبقه همکف موزه آذربایجان آثار مربوط به قبل از اسلام وجود دارد. در سالن نمایش طبقه اول، اشیای بجا مانده از تمدن نیشابور در قرن چهارم قرار دارد که شناسه اصلی آن لعاب سفید رنگ با نقش و نگار های اسلامی و خط کوفی است.

مسجد جامع تبریز

مسجد جمعه یا مسجد جامع کبیری نام های دیگر مسجد جامع تبریز هستند که از مهم ترین و قدیمی ترین مساجد و مکان های دیدنی تبریز به حساب می آیند. ساختار این بنا به صورتی است که دور تا دور بازار تبریز را گرفته. طی تحقیقات انجام شده، ساخت مسجد جامع تبریز مربوط به حکومت سلجوقیه و قرن 5،6 قمری است. متاسفانه قسمت هایی از این بنا من جمله چند طاق آن در زلزله سال 1193 تخریب شد. البته پس از مدتی فردی به نام حسینقلی خان دنبلی که حاکم این منطقه در اوایل دوران قاجار بود، آنرا ترمیم کرد. قدیمی ترین بخش این مسجد شبستان وسیعی شامل طاق و گنبدهایی برفراز ستون‌های هشت‌گوش آجری است که زینت‌بخش آن گچ‌بری‌های ظریف و هنرمندانه‌ دوره‌ روادیان (مقارن سلجوقیان) است. در قسمت دیگر مسجد جامع تبریز، محراب وجود دارد که بر فراز طاق آن کتیبه ای با تزئینات گچبری به خط کوفی وجود دارد که مربوط به ایلخانان مغول میشود. مناره های سه لایه مسجد جامه تبریز به هنگام ورود، نظر هر بیننده ای را به خود جلب میکند.

مقبره الشعرا

گورستان قدیمی شهر تبریز در محله سرخاب که از بیش از 400 فرد معروف از حکیم اسدی طوسی گرفته تا استاد شهریار، همگی در  مقبره الشعرا به خاک سپرده شده اند. علت آن، تبدیل شدن شهر تبریز به مرکز حکومت اتابکان در قرن ششم بود. در آن زمان تنها مکان آرام برای شاعران، همین مکان بوده. این مکان نیز در زلزله 1193 متروکه شد. اما در سال 1350 شمسی، مسابقه ای برای طرح یک بنای یادبود در این محل برگزار شد و طرح غلامرضا فرزانمهر انتخاب شد. این طرح نمادی از هنر سنتی و معماری مدرن است که با ارتفاع بلند خود، به خوبی خودنمایی میکند. مقبره استاد شهریار در میان این مجموعه بیش از 30 متر ارتفاع دارد.

.