مکان های دیدنی شیراز که در سفر باید اولویت باشند

شهر شیراز که شهر شعر و عطر بهارنارنج است و بعلت داشتن جاذبه های فراوان، همیشه مکان های دیدنی شیراز مقصد سفر بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی است. جاهای دیدنی شیراز بسیار زیاد است، اما در سفر به شیراز تعدادی از آنها را حتما باید ببینید. باغ های شیراز و حتی خود شهر، در اردیبهشت ماه از عطر نارنج آکنده میشوند و هر گردشگری را مسحور خود میکند. وجود تخت جمشید در زمره مکان های تاریخی شیراز یا سایر مکان های تفریحی شیراز، این شهر را تبدیل به مقصدی جذاب برای گردشگران کرده است.

حافظیه

حافظیه در قبرستان خاک مصلی که حدود 2 هکتار وسعت دارد قرارد گرفته است. صحن های محتلف آن توسط تالار از یکدیگر جدا شده اند و قدمت تالار حافظیه که 56 متر طول، 8 متر عرض و 20 ستون سنگی با ارتفاع 5 متر دارد، به دوران زندیه باز میگردد. سبک معماری حافظیه نیز به همان دوران زندیه و هخامنشیان شباهت بسیاری دارد. حافظیه از برجسته ترین جاهای دیدنی شیراز، یا به طور دقیق تر جاهای تاریخی شیراز به شمار می آید.

سعدیه

مدفن جناب سعدی این شاعر گرانقدر در باغ دلگشا قرار دارد که در اطراف این آرامگاه بزرگان دیگری نیز طبق وصیت خودشان به خاک سپرده شده اند. این مکان که اکنون به نام سعدیه شناخته میشود، در ابتدا خانقاه وی بوده و اواخر عمر خود را در آن میگذراند. کریم خان دستور داد تا بنایی در مقبره سعدی بنا کنند و از آن زمان تاحالا مرمت هایی روی آن انجام شده که آرامگاه فعلی در سال 1330 با زیربنای 258 متر ساخته شد. سعدیه نیز به مانند حافظیه از برجسته ترین جاهای دیدنی شیراز، یا به طور دقیق تر جاهای تاریخی شیراز به شمار می آید.

آرامگاه شاه چراغ

آرامگاه شاه چراغ مربوط به پسر امام موسی کاظم و برادر امام رضا و از مکان های مذهبی شیراز است که در سده ششم قمری در دوران اتابکان فارس ساخته شد که بعد ها در زلزله شیراز ویران گشت؛ اما به همت اهالی مجددا بازسازی شد. آرامگاه شاه چراغ با کاشی کاری های زیبا، آینه کاری، انواع خطوط عربی و فارسی در بارگاه و حوض و درخت در حیاط، جذابیت ظاهری زیادی را ایجاد کرده. دو در اصلی در شمال و جنوب آرامگاه و دو در فرعی مشرف بازار حاجی و مسجد عتیق، مدخل های این آرامگاه هستند.

مسجد جامع عتیق

قدیمی ترین مسجد شهر که دارای 6 در ورودی است و به آن مسجد جمعه یا آدینه نیز میگویند. بنای مسجد جامع عتیق در سال 281 قمری و در دوران عمرولیث صفاری روی عبادتگاهی ساخته شده که مشخص نیست آن عبادتگاه مربوط به کدام دوران بوده. در سال 752 شاه اسحاق اینجو ساختمانی برای نگهداری و تلاوت قرآن کریم درست کرد که به آن دارالمصحف میگویند. مسجد جامع عتیق به دلیل جذابیت های بصری که دارد، از بهترین جاهای دیدنی شیراز است.

ارگ کریم خان

اصلی ترین یادگار دوران زندیه در سال 1767 و 68 میلادی به دستور کریم خان با به کار گرفتن بهترین معماران و مصالح ساخته شد. کریم خان پس از برگزیدن شیراز به پایتختی، ارگ کریم خان را برای زندگی انتخاب کرد و این اسم نیز به همین دلیل است. در دوران قاجاریه از ارگ کریم خان بعنوان محل زندگی فرمانداران محلی استفاده میشد، اما متاسفانه حکمرانان پهلوی بعنوان زندان از آن استفاده کردند که باعث شد خسارات زیادی بر این بنا وارد شود. از سال 1350 ارگ کریم خان به اداره فرهنگ و هنر بازسازی شده و امروزه در حال بازسازی است تا بعنوان موزه بزرگ فارس استفاده شود. ارگ کریم خان از جمله مکان های تاریخی شیراز است.

عمارت شاپوری

عمارت شاپوری در دوران پهلوی در بین سال های 1310 تا 1315 توسط یکی از بزرگترین معماران شیرازی بنا شد. مساحت این باغ 4635، و زیر بنای ساختمان دو طبقه آن 840 متر مربع است. سبک معماری عمارت متناسب با همان دوران است. مالکیت این عمارت باشکوه تا دهه هفتاد در اختیار عبدالصاحب شاپوری از تجار معروف شیرازی بود اما در سال 1378 پس از اینکه این عمارت چند سال متروکه رها شده بود، توسط سازمان میراث فرهنگی استان فارس خریداری شد و امروزه این مجموعه شامل رستوران، کافی شاپ و نمایشگاه آثار فرهنگی و هنری استان فارس میباشد که قابل بازدید برای عموم مردم است.

دروازه قرآن

از معروف ترین جاذبه های شیراز که در دوران عضدالدوله دیلمی بین دو کوه چهل مقام و باباکوهی ساخته شده و جاده اتصال شیراز به مرودشت است. در بالای این دروازه قرآنی قرار دارد که مسافرانی که از شهر خارج میشوند، از زیر قرآن عبور کرده تا باصطلاح در پناه قرآن باشند. این دروازه در دوران کریم خان بارسازی شد و دو جلد قرآن بالای اتاق که روی آن ساخته بود قرار داد. که این قرآن ها به قرآن هفده من شهرت دارند و امروزه در موزه پارس قرار دارند. بنایی که امروزه با نام دروازه قرآن میشناسیم، در حقیقت چیزی نیست که در بالا تعریف کردیم. چون آن دروازه قرآن به دستور رضاشاه تخریب شد و در سال 1328 بنای امروزی با فاصله کمی از قبلی و البته عریض تر ساخته شد. در نزدیکی دروازه قرآن چند جاذبه دیگر از جمله مقبره خواجوی کرمانی، باغ نما و حافظیه قرار دارند. 

آرامگاه خواجوی کرمانی

از دیگر شاعران نامداری که مقبره وی در ابتدای جاده شیراز اصفهان و دامنه کوه صبوی قرار گرفته است. چشم انداز آرامگاه خواجوی کرمانی بدلیل قرار گرفتن در دامنه کوه، چشمه رکن آباد و داشتن چشم انداز دروازه قرآن بی نظیر است. این آرامگاه در سال 1315 به همت اداره فرهنگ استان فارس ساخته شد و نکته عجیب آنست که روی مقبره سقفی زده نشده و سنگ قبر حالت برآمده دارد. البته بعد ها در سال 1337 یک اتاق در قسمت شمالی مقبره ساخته شد که امروزه فرهنگسرای خواجوی کرمانی است.

باغ جهان نما

از باغ های تاریخی و چشم نواز که حتی در اشعار حافظ نیز از آن صحبت به میان آمده. در دوران حکومت آل اینجو و آل مظفر و تا دوران صفویه این باغ سرسبز و پر رونق بوده اما بعد از پایان حکومت صفویان بعلت ناامنی این باغ رو به ویرانی رفت تا اینکه کریمخان علاوه بر بازسازی، عمارت وسط آن را نیز بنا کرد. این عمارت هشت ضلعی، دو طبقه ساخته شده و دارای چهار شاه نشین و چندین اتاق است با نمای آجری و پنجره های چوبی که امروزه با پنجره های آهنی جایگزین شده اند.  این باغ در دوران قاجاریه محل پذیرایی از مهمانان حکومتی بوده و در حال حاضر در اختیار صدا و سیمای شیراز قرار دارد.